De eerste schooldag...

De eerste schooldag was vast en zeker een groot succes. Bij uitzondering begon de eerste schooldag pas om 9.30 met een plechtige “inauguration”, een plechtigheid om het jaar te beginnen. De Guatemalteekse vlak, alsook de vlag van de school ( een mengeling van de belgische vlag en guatemalteekse vlag) werden aangebracht door twee leerkrachten gevolgd door het guatemalteekse volklied waar eenieder met de hand op het hart luidkeels meezingt! Na enkele toespraken van de leerkrachten en directie en de voorstelling van het lerarenkorps, was ook het aan mij om in naam van alle padrinos en madrinas in Belgie een woordje te spreken over het begin van het nieuwe schooljaar met nieuwe verwachtingen, nieuwe dromen van ouders en kinderen. Toch waren er twee uiterst belangrijke personen die ontbraken: Don Augusto en Doña Elena! Maar wees gerust, jullie werden een aantal keer ingehaald en in gedachten waren jullie er zeker bij!

Alle kinderen stonden met verzorgde kapsels en boekentas op de rug te wachten om als eerste leerlingen ooit de aulas binnen te stappen...Dit ging natuurlijk met veel enthousiasme gepaard. Nadat iedereen gesetteld was werd het materiaal uitgedeeld dat jaarlijks door de organisatie wordt aangekocht: zo bijvoorbeeld krijgt iedereen kind een zestal schriften, stiften, balpennen potloden gom scherper, passer, naargelang de benodigdheden van het leerjaar waar ze instappen. Ook ik mocht helpen de zakjes met materiaal aan de kindjes uit te delen. Na enkele kennismakingsspelletjes met de leerkrachten was het al snel 12.30 en was de eerste schooldag in de nieuwe gebouwen van Liceo Nuevo Horizonte een historisch feit.

Vandaag vond ook de laatste activiteit plaats voor de kinderen. Aangezien de leraars nu weer druk aan het werk zijn, kan ik onmogelijk verwachten dat zij me nog langer kunnen helpen. Ook, doordat de school in de voormiddag door het lager en in de namiddag door het middelbaar wordt in beslag genomen, ontbreekt het me aan plaats én tijd aangezien ik lesgeef in lager en middelbaar. Daarom besloot ik samen met de directie de activiteiten af te sluiten. Dit deed ik met een knaller: nl Casino!!! Zo hadden we een negental kraampjes ingericht met activiteiten en kaartspelen. Elk kind kreeg 50 quetzal (vals natuurlijk) en kon daarmee twee uur lang spelen aan elk kraampje. Als ze wonnen kregen ze hun inzet dubbel of driedubbel terug.

“Allez allez roulez”! De kinderen renden van hier naar daar met hun geld. Sommige hielden niets meer over, anderen gingen met de hele buit lopen. Aan het einde van de activiteit werden alle centjes geteld en mochten alle kinderen met hun geld schoolmateriaal gaan kopen in een winkeltje die ik voor hun had samengesteld (met materiaal die ik kocht)...ongeduldig schoven ze aan en uiteindelijk kwam iedereen met een mooi cadeautje en tevreden blik buiten. Voor een laatste keer deden we de slotformatie en bedankte ik alle leerkrachten voor hun inzet...

”todos para uno y uno para todos, adios!”