Ondertussen...

Ondertussen draait de “chiro” hier op volle toeren onder de naam: “Horizonte de la diversìon”. Maar liefst 110 kinderen tussen 7 en 14 schreven zich in en nemen wekelijks deel aan de activiteiten die ik organiseer met behulp van de leerkrachten in de school. De kleinste groep “los patitos” bestaat uit iets meer dan 40 zeer energieke kinderen, die maar al te graag lopen, springen, lachen,...Onlangs organiseerde ik soortgelijke olympische spelen met verschillende disciplines. De kinderen, zowel als de leerkrachten, zowel als ikzelf, beleefden echt een ongelofelijk leuke namiddag. Op het einde mocht een tiental kinderen een goude of zilveren medaille mee naar huis nemen voor de categorie waarin ze uitblonken. En fier dat ze waren...

De iets oudere groep tussen 10 en 12 m.n “los canguros” bestaan eveneens uit 40 leden. Ook deze groep barst van energie! Het is echt een plezier de kinderen te zien opgaan in een spel waar ze eens mogen duwen en trekken in functie van een spel. In de groep zitten eveneens enkele deugenieten die maar al te graag 'ns proberen vals spelen, maar dit wordt al snel onderschept. Ook de knutselactiviteit die ik voor hen organiseerde was een echt succes. Met veel zorgzaamheid werkte ze hun knutselwerkjes af en poseerden achteraf maar al te graag voor de foto.

Verder hebben we nog de oudste groep, bijna 30-tal jongeren tussen 12 en 14 “los leones” die zich maar al te graag laten kennen door hun leeftijd. Soms is er een beetje ongewilligheid om mee te doen aan spel, en primeert het “cool zijn” boven het “kinds zijn”. Toch gingen ze vorige week allemaal volledig op in enkele pleinspelen ondermeer “honkbal”. Hier is eerder de kunst te weten met wat je ze kan boeien. Een hele opgave...

Ik heb me al vaak afgevraagd wanneer de organisatie van de activiteiten wat moeilijker verloopt, door het grote aantal kinderen en soms het mindere aantal beschikbare leerkrachten, of dit hetgene is met welke bedoeling ik naar hier ben gekomen. Al snel moet ik mijn bedenking vergeten, want elke schaterlach van een kind is er een die er niet was geweest zonder de activiteiten. Buiten naar school gaan, waar ze 4 uur lang op de schoolbanken zitten, kennen de kinderen hier bijna geen ontspanning. Daarom is het ook erg voldoenend, zowel voor mij als de kinderen, met hen te spelen en plezier te maken. Deze ervaring is soms extra speciaal omdat ik van meer en meer kinderen de achtergrond en thuissituatie begin te kennen. Wanneer ik dan sommige kinderen zie openbloeien, terwijl ze thuis stil en terug getrokken zijn, zorgt dit bij mij voor extra voldoening.

Natuurlijk hoop ik niet alleen een hulp te kunnen zijn voor de kinderen maar ook voor hun ouders. Ik kreeg intussen al enkele vragen in verband met opvoeding en omgaan met bepaald gedrag van hun kinderen. Omdat hier blijkbaar veel vraag naar is, ben ik volop bezig aan het plannen van thema-avonden voor de moeders. Graag wil opvoedingvaardigheden aanbrengen, maar eveneens andere onderwerpen zoals hygiëne, voedingsmiddelen, en als het even kan eventueel informatie rond geboortecontrole, al is dit laatste helemaal niet evident. Eveneens werd me gevraagd de kinderen van de school, die enteresse toonden, engelse les te onderwijzen. Achteraf leek het me wijselijker eerder de leerkrachten Engels te onderwijzen aangezien hen vaak de mogelijkheid ontbreekt bepaalde engelse woorden uit te spreken, doordat ze niet, integenstelling tot ons, zijn opgegroeid met het Engels. Zo kunnen zij op hun beurt het Engels onderwijzen aan de leerlingen. Zo kan mijn werk eveneens wat meer effect hebben op langere termijn.

Alles draait dus op volle toeren!